از قدیم الایام با نگاه به پرده خانه هر شخص میتوانست فهمید که این شخص کرد، لر، ترک، کرمانی ،بلوچ و یا خراسانی است
مطالعه ی سفر نامه ها به ما نشان میدهد در گذشته های دور لابه لای تاریخ ایران پته چیزی حدود دوره‌ی صفویه و زندیه بوده حتی بعضی معتقدند این هنر اصیل تاریخی متعلق به دوره ی نادر شاه افشار است اما با مطالعه درباره‌ی نقوش پته و معنای آن ما باید سفر زمانی طولانی تری را طی کنیم تا حقیقت و پایه ی آن را بدانیم نقوش خاصی که در پته دوزی رایج است و مورد استفاده قرار گرفته شامل ۳ دسته میباشد
۱ گیاهی
۲ هندسی و انتزاعی
۳ پرندگان
اسلیمی، ختائی، پیچک، سروچه، افشان، سروی، نقش‌های چهار بته حاشیه‌دار، اناری و گلهای شاه عباسی از عمده ترین نقش‌های پته‌دوزی به شمار می‌روند
نقش بادامی کناره
نقش بازو بند پهلوانی
طرح زنبق
نقش قهر و اشتی
نقش بادام و بته جقه برای حاشیه
طرح گلهای شاه عباسی
طرح درختی
برخی از طرح ها مانند سرو در گذشته متداول بودند و جنبه‌ی نمادین دارند به عنوان مثال درخت سرو نماد جاودانگی و ترنج نماد حرکت انسان به سمت کمال اغازین است اما برخی طرح ها بر اساس سلیقه یا طرح ذهنی است که در دوران معاصر مورد استفاده قرار گرفته اند از انواع دوخت ها که در در پته دوزی به کار میرود انواع گلها کاج کوچک یا بته میری کاج متوسط یا بته ترمه ای کاج شکسته لچک ترنج بته مزدوجی بته جقه ی قهر واشتی و… میباشند
برخی دیگر از طرح ها مربوط به بازه ی زمانی خاصی میشوند و این طرح قسمتی از هنر این تاریخ را به تصویر کشیده همانند گل شاه عباسی هر طرح و نقش میتواند بیانگر قسمتی از تاریخ و حضور این هنر در ان بازه‌ی زمانی باشد بر این اساس هنر پته دوزی استان کرمان به جهت قدمت اصیل ترین هنر این خطه به حساب میاید که نقش و نگار های اولیه ای چون درخت سرو و ترنج نشانی از مردم زرتشت دارد و این نشان میدهد تاریخچه پته بسیار قدیمی تر از قالی کرمان میباشد
